PANDHEMION - GENESIS

Krótki i chaotyczny wywód na temat KOSMOLOGII PANDHEMIONA.

ERA NICOŚCI – ANIHILUS pochłonął poprzedni wszechświat. Kiedy już to zrobił zaczął pożerać samego siebie. Po nim została całkowita pustka, brak wszechświata, moment nieskończenie krótki i nieskończenie długi. Chwila narodzin DEMIURGA.

ERA DUCHA – była to chwila, kiedy DEMIURG zaczął uświadamiać sobie swoje istnienie. Droga do samoświadomości była nieskończenie długa, ale kiedy czas nie istniał to nie miało to znaczenia. Moment, kiedy powstała pierwsza myśl, stał się początkiem wszystkiego i powstały ASPEKTY. Dało to podwaliny pod wszechświat jaki znamy.

ERA PYŁU – wszechświat zyskał wszystkie swoje wymiary, a kiedy następowała w nim manifestacja DEMIURGA poprzez skupienie jego myśli materia się zagęszczała. Materią tą żywiły się pierwotne siły, manifestacje ASPEKTÓW, pierwsze demony/bogowie. Były swobodną częścią NAJWYŻSZEGO a zarazem nosiły w sobie zalążek ANIHILUSA.

ERA OGNIA – te duchowe byty PIERWSZY zaczął przekształcać w żywioły OGNIA. I tak powstały gwiazdy.

ERA ZIEMI – ogień chciał w swej dzikości pochłonąć wszystko. Był jak dziecko, niewinne i niefrasobliwe. Aby ukierunkować jego siłę, DEMIURG stworzył żywioły ZIEMI. Te znały swój cel i były inne. Ograniczyły chaotyczną ekspansję OGNIA, ale poszły za daleko i zaczęły go ograniczać i więzić. Przerodziło się to w wojnę ale dzięki niej powstały zalążki planet.

ERA WODY – kiedy DEMIURG zobaczył co zrobił, zapłakał. I tak narodziła się WODA.

ERA POWIETRZA – tam gdzie padła jego łza, konflikt ziemi z ogniem przygasał i narodziło się coś nowego. Dziecko przymierza, ostatni z żywiołów, POWIETRZE.

ERA ŻYWIOŁÓW – światy zaczęły się formować. Były różne, niektóre w równowadze, piękne i niewinne, inne dzikie bez wody i powietrza, niektóre zaś martwe, gdy pozostał tylko kamień.