Zabicie takiego awatara może być bardzo trudne, a jeśli się uda to ma to poważne konsekwencje dla boga, ponieważ traci on wtedy na stałe część swojej mocy, co może doprowadzić do jego osłabienia, Odepchnięcia, uśpienia czy nawet śmierci. Moc ta pozostająca w ciele zabitego awatara, może:
– ulec rozproszeniu zatruwając aspektem okolicę (ziemię, rośliny czy zwierzęta)
– zostać przejęta przez innego ascendenta lub istotę która będzie to potrafiła zrobić (np. demona, martwiaka, czarodzieja, Pożeracza Dusz itp.)
– stworzyć potężnego martwiaka, czy demona lub otworzyć bramę dla jakiegoś już istniejącego,
– powołać do istnienia nowego awatara
– lub wywołać wiele innych nieprzewidywalnych efektów, dając świetne pole do popisu pomysłowemu MG.
Zastosowanie w grze.
Awatara można zastosować na wiele sposobów. Niekoniecznie musi być istotą nie do pokonania. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie stworzenie awatara który będzie miał kilkanaście metrów wysokości, 6 rąk, ział ogniem a ciało będzie z kamienia. Takie objawienia jednak zostawiłbym jako ostateczność bo wymagają użycia ogromnej ilości mocy a bogów nie stać na marnotrawstwo.
Proponuję aby częściej można było spotkać awatara w ludzkiej postaci. Może to być jakiś kapłan lub wyznawca, który został na krótki czas opętany przez swego boga. Coś jak u Eriksona w Malazańskiej Księdze Poległych. Tam właśnie zdarza się że niektóre postacie bywały przejęte przez swych patronów, co często robił na przykład Cotyllion. Różnica polega na tym że w moim systemie bóg nie koniecznie jest ograniczony do jednego awatara. Może ich zrobić setki. Kwestia wykorzystanej mocy i korzyści z tego wynikających.
Zwierzęce awatary będą najczęściej powstawać w potrzebie chwili. Atak na świątynie może wywołać odzew boga w postaci roju aspektowanych szczurów, które będą mogły się łączyć czy walczyć jako jeden. Albo wywoła powstanie boskiego obrońcy w postaci psa podwórzowego, zamienionego przez moc w ogromną i groźną bestię. Przykładów można mnożyć. Jest to ogromne pole do wykorzystania przez twórczego MG.
Tworzenie awatara ma też swoje konsekwencje. Bóg traci moc. Awatar może ulec mutacji, czyli jego Archetyp może się zmienić, co może doprowadzić do utraty kompatybilności ze Wzorcem Ascendentu. W wyniku tego nie będzie możliwe dołączenie go z powrotem, co może powodować powstanie schizmy w kulcie. Oczywiście takie sytuacje nie zdarzają się zbyt często. Mogą powstawać po długim odseparowaniu od Macierzy Wzorca, spowodowanym np. Odepchnięciem. Czy w wyniku skażenia innym aspektem, albo celowym działaniem innego ascendentu.
(jako odpowiedź z mojego bloga)
OdpowiedzUsuńNa szczęście jesteśmy fantastami i możemy jak tylko chcemy naginać logikę, naukę i prawa naturalne ;) Choć ja też w pierwszych odruchu zacząłem zastanawiać się nad konsekwencjami wprowadzenia danych rozwiązań na funkcjonowanie danego świata.
Ale skoro nad Krynnem mogą unosić się trzy księżyce, potem jeden i na jedno wyjdzie... ;)
Jasne, jak będą jakieś pomysły, to się podzielę :)
Dzięki bardzo. Masz rację z tym fantazjowaniem, ale zdaję sobie sprawę że co niektórzy podchodzą do tych spraw zbyt serio.
OdpowiedzUsuńWracając do pomysłu z pierścieniem, to coraz bardziej się do niego udtwierdzam. Przyszło mi do głowy że większę i mniejsze skały, będą odpowiednikami półplanów. Te półplany będą matecznikami demonów, pozostałością bo BAARDZO STAREJ I BAAARDZO DZIWNEJ RASIE, oraz domenami bogów. Plan jest taki że cały czas się tam będzie kotłowało, a walki będą się odbywać w przestrzeni astralnej. Spadające na świat odłamki, będą miały szczególne właściwości. Mogą być Aspektowane, nieść w sobie esencje demonów, albo zawierać jakieś starożytne artefakty.