PANDHEMION - WAMPIRY.

Legendy wampirów mówią o tym, że zostali oni stworzeni przez THNA'NIRRA boga śmierci, nieśmiertelności i krwi. Był on archonem i bratem bliźniakiem ISNERA, boga życia, leczenia i nieśmiertelności. Kontrolowali oni rejon Archipelagu Lyross, dzieląc się wyznawcami i ich duszami. Nie było początkowo między nimi większych konfliktów i jak widać w pewnej sferze dążyli do tego samego. Droga ku nieśmiertelności była jednak u nich inna. ISNER pragnął przedłużenia życia, zlikwidowania chorób, regeneracji. THNA’NIRR natomiast eksperymentował z martwiakami, przywiązaniem duszy do ciała, magią krwi i śmierci.

Po pewnym czasie zaczęło dochodzić do konfliktów na tym tle, głównie za sprawą ich kapłanów, sięgających po coraz mocniejsze argumenty. Bracia starali się łagodzić te różnice, nie zawsze jednak im się to udawało. Wszystko zmierzało do wojny. Wybuchła, kiedy ISNER, za plecami brata, udzielił wsparcia ludom z ERR’ATU, uciekającym przed Smoczym bogiem. THNA’NIRR był temu przeciwny, co spowodowało kłótnię między braćmi, która doprowadziła do erupcji ich mocy. W jej wyniku zniszczone zostało miasto ARIDAN, główna siedziba boga życia i jego kultu. Wrogie religie twierdzą wręcz, że sam ISNER pochłonął dusze swych wyznawców, aby pokonać THNA’NIRRA. Bóg śmierci uciekł, ale bardzo osłabiony i poraniony. Za nim ruszył jego brat, wspierany dodatkowo przez ALYSSĘ, która chciała mu się odwdzięczyć za wsparcie jej ludu. Wojna między bogami trwała krótko, lecz była bardzo zażarta. Apogeum przypadło dokładnie na ten sam moment, kiedy na ERRA’ATU ginął Smoczy bóg. THNA’NIRR został pokonany, jednak nie udało się go zniszczyć a jedynie uwięzić. Do tej pory jego wyznawcy, chcąc go uwolnić, poszukują miejsca gdzie się znajduje. Jedni uważają, że został wypędzony na inny plan, inni, że przykuto go gdzieś w Świecie Ducha. Co niektórzy twierdzą wręcz, że sam ISNER pochłonął jego duszę i połączył ze swoją. Z czasem okazało się, że THNA’NIRR przewidział swą porażkę i przekazał część swej mocy kilku najwierniejszym kapłanom swego kultu. W wyniku tego zapadli oni w letarg, z którego jako pierwszy wampir obudził się po 100 latach Bhen’Zha’Ghel. Następni budzili się w odstępach, co kilkadziesiąt lat. Ich podstawowym zadaniem jest uwolnienie swego boga oraz tworzenie nowych wampirów których dusze utrzymują go przy życiu.

Rytuał powstawania.

Wampiry mogą powstać na dwa sposoby. Pierwszy polega na rytuale, podczas którego człowiek musi wypić krew co najmniej dziesięciu w pełni przemienionych wampirów oraz poświęcić swą duszę dla Thna’Nirra. W zależności od ilości wypitej krwi oraz jej mocy, przemiana przebiega trzema etapami, trwającymi łącznie od roku do 10 lat. W pierwszym etapie jeszcze w pełni żyje, staje się tylko nieznacznie żywotniejsza i silniejsza. Światło dzienne go nie rani i potrzebuje tylko kilku kropel krwi, aby zaspokoić Pragnienie. Drugi etap wzmaga apetyt na tą życiodajną ciecz. Istota zaczyna czuć dyskomfort przebywając na słońcu, lecz zyskuje w zamian kilka zdolności typowych dla tego martwiaka (zależą od MG). Trzeci etap wywołuje letarg, z którego po kilku lub kilkunastu miesiącach, postać budzi się jako w pełni przemieniony wampir. Innym sposobem na powstanie wampira jest przemiana wywołana MOCĄ jednego z Pierwszych. W wyniku niej człowiek natychmiast zapada w sen, z którego po kilku miesiącach budzi się jako w pełni przemieniony. Niestety proces ten mogą przejść tylko najsilniejsi. Należy wtedy wykonać udane trudne testy O.P. i O.F., jeśli pierwszy był nieudany to postać wariuje, natomiast jeśli drugi to umiera.

Struktura.

Wampiry w obecnych czasach są zorganizowani w pięć oddzielnych struktur kościelnych, na czele których jako arcykapłani stoją Pierwsi. Wyjątkiem jest krąg TURGUR, rządzony przez Azraela. Kontakty miedzy nimi są sporadyczne, często ze sobą rywalizują, niekiedy nawet walczą. Nigdy jednak nie przekracza to pewnych granic, ponieważ wszyscy skupiają się na celu nadrzędnym, jakim jest uwolnienie Thna’Nirra. Większość wampirów jest skupiona w tych strukturach jednak część żyje samotnie, nieangażując się. Decydują się na to tylko najsilniejsi lub najbardziej zdesperowani, ponieważ istnienie tego typu wyrzutków nie jest akceptowane przez pozostałych.

Pierwsi.

Pierwsi są najpotężniejszymi wampirami na Orchii i ich moce różnią się diametralnie od umiejętności tych późniejszych. Legendy o nich opowiadane mówią, że każdy z nich dysponuje zdolnością rzucania przemian półboskich, transformacji swego ciała, przebywania na słońcu, wypijania krwi na odległość, władzy nad umysłami, potężnymi zdolnościami magicznymi oraz ogromna wiedzą i inteligencją. Do tych Pierwszych wampirów oprócz Bhen’Zha’Ghela, należą Bhen’Zha’Bharr, Bhen’Zha’Khor, Bhen’Zha’Dhad, Bhen’Zha’Therr, Bhen’Zha’Rhon i Bhen’Zha’Saar. Podobno, nie wszyscy są archonami a ich moce i umiejętności znacznie się od siebie różnią. Nie jest wiadomo czy było to zamysłem samego Thna’Nirra, czy może przypadkiem albo specyficznymi zdolnościami każdego z nich. Ich nadrzędnym celem jest uwolnienie swego boga. W ciągu tysiącleci imperatyw ten jednak znacznie osłabł, co doprowadziło do tego, że jeden z nich, Bhen’Zha’Saar sam ogłosił się bogiem krwi. Pozostali jednak z mniejszym lub większym zapałem nadal go jednak realizują. W obecnych czasach z siedmiu Pierwszych aktywnych jest tylko czterech. O pozostałych świat nie słyszał od dawna. Nikt też nie wie czy zostali zniszczeni czy też może po prostu się ukrywają.